Özbəkistanın tanınmış telejurnalisti, “Turizm barədə hər şey” müəllif proqramının aparıcısı Elmira Tuxvatullina bu yaxınlarda Azərbaycanda olub.
Özbək aparıcı təəssüratlarını öz facebook səhifəsində bölüşüb.
Qeyd edək ki, yazıçı və jurnalistlərdən ibarət nümayəndə heyətinin səfəri Azərbaycanın Özbəkistandakı səfirliyi, Özbəkistandakı Heydər Əliyev adına Mədəniyyət Mərkəzinin təşəbbüsü və Beynəlxalq Avrasiya Mətbuat Fondunun (BAMF) dəstəyilə həyata keçirilib.
Eurasia Diary həmin yazını təqdim edir.
Lada sedan. Badımcan!
Mən indi başa düşürəm Timatinin barəsində oxuduğu avtomobil rəngi hansıdır.
Avto və bənövşəyi tərəvəz sadəcə nəqarətdə oxunan sözlər deyil.
Orada xüsusi rəngdə olan Bakı taksilərinə işarə olunur.
Bakının özündə belə maşınları “badımcan” adlandırırlar.
Formasına görə onlar London taksilərini xatırladır. Lakin onlar qara rəngdədir, Bakı taksiləri isə - bənövşəyi rəngdədir.
Eksteryeri və interyeri eynidir.
Taksi 5 sərnişinlikdir. Üç arxa oturacaq və iki qatlanan oturacaqlar.
Sürücünün yanında sərnişin oturmur.
Sürücü ilə sərnişin arasında şüşə var. Sürücü ilə onun fikrini yayındırmadan daxili əlaqə saxlamaq imkanı var.
Ödəniş arakəsmədən verilir.
“Badımcanlar” hər yerdə var: onları telefonla çağırmaq olar, dayanacaqda və ya əl ilə saxlmaq olar. Hamısında qiymətlər eynidir, sayğaca baxaraq ödəniş edirsən.
“Badımcanlar” 2012-ci ilin əvvəlində, Avroviziyadan öncə peyda olub. Onların sayı 500 ədəddir.
Yeri gəlmişkən onları da elə London keblərini istehsal edən şirkət bura gətirir.
Bizim qarşımıza çıxan sürücü çox nəzakətli idi. Beş qadın maşınından düşən kimi o bizə: Uğurlar, gözəllər! Bakıda xoş istirahətlər!
“Badımcanlar”la yanaşı ağ şaşkili taksilər də var.
Onlar adi özəl maşınlardır və bizim neksilərə bənzəyir.
Hamısının lisenziyası var. Bombili görə bilmədik. Dedilər ki, onlar da var lakin lisernziyasız işləyəndə cərimə olunurlar.
Bir şey də məni təəccüübləndirdi. Taksi çağırımaq onu yolda saxlamaqdan daha ucuz başa gəlir. Yolda saxladığının ödənişi razılaşma əsasında olur.
Qız qalasının yanında görüş
Biz Qız qalasının yanında görüşdük.
Qucaqlaşdıq, öpüşdük.
Alagöz Salahova “Şərq təranələri” festivalında iştirak etmək üçün Səmərqəndə gəlirdi. Biz orada tanış olmuşduq.
Sonra Daşkənddə xatirələrlə dolu görüşlərimiz olub.
Bu da növbəti görüş.
Bu dəfə Bakıda.
Alagöz xanım – məşhur rəssamlar Tahir Salahov və Vinsetta Mühitdinovnanın qızıdır.
O özü də rəssamdır, həm də aktrisadır.
Yeri gəlmişkən, filmlərin birində o öz nənəsinin -əfsanəvi Tamara xanımın obrazını canlandırıb.
Hər dəfə onu görəndə nənəsinə çox oxşadıram.
Baxışlarında, yerişində, səsində.
Genlər!
Biz İçəri şəhərdə gəzərkən Alagöz xanım piştaxtalardan birinə baxmağı təklif elədi. Oranın sahibi Səid onun çoxdankı tanışı çıxdı. Bizi qonaqpərvərliklə qarşıladı.
Bizə ətirli çayla böyürtkən mürəbbəsi verdi.
Piştaxtanın görüntüsü elə bir möcüzə idi.
Mən Azərbaycan mənzərələri ilə olan boşqablar və zənglərdən ibarət kolleksiyamı burada topladım.
Alagöz xabnım isə mənim üçün Şəkidən gətirilmiş çox gözəl bir kəlağayı seçdi. Onları yalnız bu regionda hazırlayırlar. Bu gözəl ölkədən daha bir xatirə.
«Черт побери»
Xatırlayırsızmı, "Brilyant əl” filmində yüngül əxlaqlı bir qadın – yoldan keçəni çağırır. Onun “çigel-çigel-ay-lyu-lyu” ifadəsi məşhur idi.
Parol kimi
Biz də Qaydayın sayəsində məşhurlaşan yerdən yan keçmədik.
Bu küçədir, bu evdir...
Düzdü qadın başqadı
Ehtiraslı qadın olmağa iddialı deyiləm.
Lakin adam orada “çigel-çigel-ay-lyu-lyu” kəlməsini demək istəyirdi.
Kinomatoqrafın gücü budur.
Yeri gəlmişkən Abkı “kinostudiyanın şedevrlərinin izi” ilə turistik marşrut yarada bilər.
Şəhər tez-tez şərq səhnələrinin çəkilişləri üçün natura olaraq seçilib.
“Brilyant əl”dən başqa burada “Sonuncu dyum”, “Amfibiya adam”, “Aybolit-66”, “Mənim xeyirxah atam” və “Tehran-43” filmləri çəkilib.
Mövzu ilə bağlı digər yazılar:
http://eurasiadiary.com/az/news/culture/171305-azerbaycan-koleydoskopu-bamf-da-qonaq-olarken
http://eurasiadiary.com/az/news/analytical-wing/174081-azerbaycan-ozbek-jurnalistin-gozu-ile