Aparılan bir çox araşdırmada yaradıcılığın depressiya, şizofreniya və psixoloji pozğunluqlarla bağlı olduğu görünür. Ailəsində mental problemlər olan insanların yaradıcı olma şansları digərlərinə(problem olmayanlara) nisbətən daha yüksəkdir. Bu məlumatlar işığında düşündüyümüz zaman bəzi problemlər olmasaydı, bəlkə bir çox sənət əsəri və kəşf də həyatımızda olmayacaqdı.
Eurasia Diary xarici mediaya istinadən sizə tarixdə yer alan bir neçə məşhurdan və onların həyatları boyu mübarizə etmək zorunda qaldıqları xəstəliklərdən yazır.
İsaak Nyuton (1643-1727)
Fizika qanunları və riyaziyyat mövzusunda möhtəşəm işlərə imza atan Nyuton kəkələmə və epilepsiya xəstəliyi ilə yanaşı, Asperger sindromuna da sahib idi. Asperger sindromunda beynin bütün hissələri ayrı-ayrı çalışdığı üçün insan birdən artıq sahədə ixtisaslaşa bilir. Bundan başqa, bu sindrom insanın asosial olmasına və eyni şeyləri təkrarlamasına da yol aça bilir.
Pifaqor (E.Ə. 570-495)
Filosof, riyaziyyatçı və “pifaqorçuluq” olaraq tanınan bir axının qurucusudur. “Rəqəmlərin atası”olaraq tanınır. Onda obsesiv-kompülsif pozğunluq vardı və bu pozğunluq onda fikirlərinin istisnasız olaraq doğru olması düşüncəsi yaradırdı. Bu səbəbdən də irrasional rəqəmlərin varlığını qəbul etməyən Pifaqorun onun bir teoriyasının əksini sübut edən tələbəsi Hippasusu dənizə atdırdığı deyilir.
Salvador Dali (1904-1989)
Sürrealist rəssam reallıqdan üstün əsərlərindəki qəribə və çarpıcı tonlarla şöhrət qazanıb. Dalidə bir rəssam üçün ən pis xəstəlik olan Parkinson xəstəliyi var idi. Bundan başqa, diqqət əskikliyi və hiperaktivit pozğunluğu vardı. O, hardasa 48 yaşına qədər cinsi həyatdan uzaq yaşadığı və arvadı ilə 15 il boyunca birlikdə olmadığı deyilir.
Çarlz Darvin (1809-1882)
Kainat mövzusunda uğurlu işlər görən Darvin isə kəkəmə idi. Darvin bundan başqa Chagas (paraziter xəstəlik) xəstəsi idi vəbədəninin içində yumşaq qanadsız böcəklər dolaşırdı. Bu böcəklərlə bağlı hiss etdiklərini isə gündəliyində bu formada yazmışdı: “Gecə yarısı Benchucaya aid bir növ olan, iri, qara bir böcək tərəfindən hücuma məruz qaldım. Yumşaq və qanadsız böcəklərin bədəninizdə dolaşdığını hiss etmək ən iyrənc hislərdən biridir”.
Vinsent Van Qoq (1853-1890)
Bəzi şəkil və eskizləri dünyanın ən tanınmış və bahalı əsərləri arasında yer alan məşhur rəssam klinik depressiya xəstəsi idi. Van Qoqun son dönəm əsərlərində görünən sarı rəng düşkünlüyünün də tibbi bir pozğunluqdan qaynaqlandığı deyilir. Bu mövzudakı teroriyalardan birinə görə, Van Qoqun daim içdiyi, içində absentte olan tuyon adlı maddə, zaman içində Van Qoqun görüşünü pozaraq nəsnələri sarımtıl rəngdə görməsinə səbəb olmuş və bu da əsərlərinə öz izini buraxmışdı. Həyatının xüsusən son illəri epilepsiya xəstəliyi ilə mübarizə ilə keçib.
Albert Eynşteyn (1879-1955)
Eynşyteyndə də disleksi (öyrənmə pozğunluğu) xəstəliyi var idi. Disleksi qulaq asma, danışma, oxuma, yazma, fikir bildirmə və riyazi qabiliyyətlərin qazanılmasında mühüm problemlərə səbəb olan bir problemdir. Eynşteynin bir digər problemi də Asperger sindromu idi. Bu xəstəlik qısacası “empati pozğunluğu” olaraq tanınır. Bu xəstəliyə sahib olan şəxslər qarşısındakı insanın hirsli olduğu üçün qışqırdığı, ya da kədərli olduğu üçün ağladığını anlaya bilmədiyi üçün reaksiya verməyə bilərlər. Bundan başqa, asperger sindromlu insanların üstün zəkalı olduqları görülüb.
(musavat.com)
