Xəbər verdiyimiz kimi, Bakı şəhəri Sabunçu rayon 187 saylı tam orta məktəbinin direktoru Nailə Məmmədova xanım jurnalisti təhqir edib.
Unikal.org xanım direktorla bağlı kiçik araşdırma aparıb. Məlum olub ki, Nailə Məmmədova həmçinin şair imiş.
Onun şeirlərindən bir neçəsini təqdim edirik:
Danışmağa nə sözümüz.
Cırmağa nə bezimiz qaldı.
Yolun sonuna çatdıq,
Günügünə qatdıq,
Özümüzü bir ömür belə aldatdıq
Başımızı qatdıq
Son dəfə. Gücüm çatana qədər çağırdım səni.
Arxana belə baxmadın,
Baxa da bilməzdin axı,
Bölünməli payımız qalmamışdı axı
Uçulub bəxtimin taxtı.
Yarımçıq yaşamaq olmur axı
Ovuclarıma alıb, sığal çəkdim boynu bükük sevgimə
Sevgim, yetim qalıbmış demə
Kəlmələrim qırıq-qırıq
Arzularımın boynu buruq,
Gülüşlərim belə buz kimi soyuq
Hər şeyi bilə-bilə inanmadım, bir gün ayrılacağıma
Bir gün sənsiz qalacağıma.
Üzümü qibləyə çevirmişəm.
Kəlmeyi şəhadətimi də demişəm,
Nəfsimə oruc tutmuşam,
Qapında səcdəyə durmuşam,
Səni özümə Kəbə bilmişəm, təvvaba gəlmişəm
Qapına hacətə gəlmişəm
Deyəsən, İbrahim məqamıma da çatmışam,
Şeytana daş da atmışam
Arzularıma çatmaya-çatmaya
İlahi, gör hansı məqama çatmışam
Qurbanlığımı qabağıma qatmışam,
Zəm-zəm suyundan da içmişəm
Sənə üz çevirmişəm.
Orucluq da bitdi, qurbanlar da kəsildi
Sən isə mənim qəsdimə qənim kəsildin".
****
Bax burda, ürəyimin başında
Ox kimi sancılıb qalmısan.
Məni məndən, agılsız ağlımı
Başımdan almısan.
Sinəmin üstündə özünə
Taxtı-tac qurmusan.
Onsuz da, kəsilən nəfəsimin yolunu
Bir də sən kəsmisən
Bəlkə də məni çoxdan unutmusan.
Mən ki səni unuda bilmədim axı
Neylərəm boş qalmış tacı-taxtı
Sökürəm sinə divarımı, çıx ürəyimdən
Sök apar ürəyimdən taxtı-tacını
Axı mən çəkə bilmirəm, o boyda ağrını, acını.
Yalvarıram, qəlbimdən köç.
Özünə başqa yurd yeri seç.
Burax məni, səni unutmaqçün
Baş alım gedim uzaqlara, qaranlıqlara
Quş kimi ayağımdan çəkilmişəm dara
Baş alım gedim ləpələnən sahillərə
Səndən danışım sulara.
Dərd məni uzuncə, sellər sular uzə dərdimi.
Yalvarıram çıx get, yandır işıqlarımı
Məni yırtıq-sökük xatirələrlə başbaşa qoy get
Göyün yeddi qatında, fələklə qoşa qoy get
Çıx ürəyimdən, onsuz da rahatlıq tapmazsan
Ürəyimin çırpıntısından qulaqların tutular,
Sənin belə yaşamağına mat qalmışam
Yaxşı ki, ay yazıq, salamat qalmısan”.