Metro dərdi çəkirsiniz? Basabasdan təngə gəlmisiniz? Eləysə bu yazını oxuduqdan sonra metronun tıxacından zövq almağa, hətta həzz almağa başlayacaqsınız.

Hər axşam adamlarla qucaq-qucağa evimizə yollanırıq. Bunun nəyi pisdir? İnsanlarla mehriban, səmimi şəkildə mənzil başına getmək bu qədər çətindir?

Hava soyuqdur, küçədə donmaqdansa insanların içində, isti məkanda hərəkətdə olmağın nəyi pis ola bilər?

Qatardakı sıxlıqda təngə gəlirsiz? İntihar etməyi düşünürsünüz? Elə o anda müharibədə ölən əsgərləri xatırlayın. Həyatda insanın başına gələ biləcək ən pis şeyləri düşünün.

Basabasda ən gözəl yer qatarın künc yerləridir. Çalışın qapının küncünə sıxılın. Onda rahat getmək olur. 

Gördünüz ki, qatarda pəncərə bağlıdır, havasızlıqdan ürəyiniz partlmaq məqamına gəlir, cəsarətə gəlin, “Cəsur ürək” filmini xatırlayın, kompleksinizi məğlub edin və açın o pəncərəni.

Adamların arasında sıxılıb qalmısınız? Təsvvür edin ki, Dünya Çempionatının finalındasız. Bu qədər adamın çoxluğu sizə adi gələcək, rahatlayacaqsınız.

Qatara minməmişdən əvvəl mütləq şəkildə kurtkanızı, paltonuzu, papağınızı, şərfinizi çıxarın. Belə olan halda basabas üçün bədəniniz hazır vəziyyətə düşəcək. Üstəlik tərləməkdən də xilas olacaqsınız.

Xüsusən, gənc oğlanlara nəsihətim odur ki, gördünüz çox darıxırsınız, gözəl bir qıza baxın, basabaslarda ən unikal variant şeir misalı qızlara tamaşa etməkdir. Bu həm də yolu rahat edir.

Çalışın kitab oxuyun, amma ağır əsərlər yox haa. Çaşıb “Cinayət və Cəza”nı oxuyarsınız. Yaxşısı budur ki, başlanğıc üçün macəra ədəbiyyatından başlayın.

Hər stansiya üçün xatirələrinizi yada salın. Məsələn, “Ulduz”da kimin xatirəsi var?

Metorda olarkən xəyal edin ki, bu sıxlıq bir yarışdır. Yarışda qalib gələn həyatda qağ qalan olacaq.

Oğuz Ayvaz