Alman admiralı Karl Dönits, canavarların ov strategiyasını II Dünya müharibəsində dəniz döyüşlərinə tətbiq edərək müttəfiqlər üçün qorxulu bir taktika hazırlat

Canavarlar dəqiq ov bacarıqları və komanda işi ilə seçilirlər. Onlar yalnız gücə deyil, həm də birgə hərəkətə əsaslanaraq ovlarını ələ keçirirlər. Bu taktika hərbi komandirlərin də diqqətini çəkib və uğurla dəniz döyüşlərinə uyğunlaşdırılıb.

“EDnews” xəbər verir ki, bu maraqlı tarixi hadisəni Rutgers Universitetinin təkamül bioloqu Skott Trevers "Forbes" nəşrindəki məqaləsində izah edib.

Canavarların ov strategiyası və onun dəniz döyüşlərinə tətbiqi

II Dünya müharibəsi zamanı nasist Almaniyasının admiralı Karl Dönits canavarların ov metodlarını araşdıraraq onları Atlantik okeanındakı dəniz döyüşlərinə uyğunlaşdırmağa qərar verib. Beləliklə, Almaniyanın sualtı qayıqları (U-Bootlar) koordinasiyalı şəkildə birlikdə hərəkət etməyə başlayıb və müttəfiqlərin donanması üçün ciddi bir təhlükəyə çevrilib.

Treversin izahına görə, canavarlar ov edərkən hər biri öz rolunu dəqiq bilir. Bəziləri ovun qaçış yollarını bağlayır, digərləri isə qurbanı əsas hücumçuların olduğu istiqamətə yönləndirir. Nəticədə, hər hücum dəqiq hesablanmış və səmərəli şəkildə icra edilir.

Tədqiqatlar göstərir ki, tək bir boz canavar hətta iri bir şora və ya marala hücum edə bilər, lakin dörd canavardan ibarət bir sürü bu böyük heyvanı qaçış imkanı olmadan məhv edə bilər. Bu, tək ovçuların uğursuz olduğu yerlərdə qrup halında ov edən canavarların uğur qazanmasına imkan yaradır.

Canavar sürüləri mərkəzləşdirilmiş idarəetmədən çox, bir-birinin mövqelərindən xəbərdar olmaqla hərəkət edir. Treversin fikrincə, məhz bu desentralizasiya olunmuş və instinktiv metod Almaniya Hərbi Dəniz Qüvvələri tərəfindən mənimsənilib.

"Rudeltaktik" - "Canavar sürüsü" taktikası

Dönits başa düşüb ki, tək bir sualtı qayığın imkanları məhduddur. Buna görə də bir neçə sualtı qayığın birlikdə hərəkət edəcəyi yeni bir taktika tətbiq edib.

Bu "Rudeltaktik" (almanca "sürü taktikası") adlandırılıb. Artıq sualtı qayıqlar tək hücum etmir, əksinə birləşərək düşmən gəmilərini mühasirəyə alırlar.

Taktikanın işləmə prinsipi:

* Bir sualtı qayıq "kölgə" rolunu oynayır və düşmən gəmilərinin koordinatlarını digər U-Bootlara ötürür.
* Ətrafdakı digər sualtı qayıqlar siqnalı alaraq həmin istiqamətə toplaşır.
* Bütün qayıqlar eyni anda hücuma keçərək düşməni dörd bir tərəfdən mühasirəyə alır.

Bu metod müttəfiqlərin yük və döyüş gəmilərinə böyük itkilər verdirir. Atlantik okeanı boyunca hərəkət edən ticarət konvoyları alman U-Bootlarının torpedaları ilə məhv edilir.

ABŞ Hərbi Dəniz Qüvvələri "canavar sürüsü" taktikası ilə mübarizə apardı

Alman sualtı qayıqlarının tətbiq etdiyi bu taktika II Dünya müharibəsinin gedişatına ciddi təsir göstərib. Lakin ABŞ və müttəfiqlər bu strategiyaya qarşı tədbirlər görməyə başlayıblar.

İllər sonra ABŞ Hərbi Dəniz Qüvvələri bu taktikanı inkişaf etdirərək onu daha ölümcül bir formaya gətirib. Treversin sözlərinə görə, Amerikanın sualtı qayıqları böyük okean ərazilərini patrul etmək üçün qruplar şəklində fəaliyyət göstərməyə başlayıb. Onlar:

* Kəşfiyyat məlumatlarını bir-biri ilə bölüşür
* Hədəflərə qarşı birlikdə hücum planlaşdırırlar

ABŞ Hərbi Dəniz Qüvvələri yalnız düşmən hərbi gəmilərini deyil, həm də Yaponiya tədarük yollarını hədəf alıb. Bu strategiya Yaponiyanın döyüş qabiliyyətini zəiflətməkdə mühüm rol oynayıb.

Təbii instinktlərdən hərbi strategiyaya

Canavarların ov metodu təbiətdə effektiv olduğu kimi, dəniz döyüşlərində də uğur qazanıb. Almaniyanın "Rudeltaktik" metodu Atlantik döyüşlərində müttəfiqlər üçün ciddi təhdidə çevrilib, lakin sonradan ABŞ eyni taktikanı daha da inkişaf etdirərək düşmən donanmalarını məhv etməyə yönəldib.

Treversin fikrincə, bu tarixi hadisə, təbiətdəki instinktiv taktikaların hərbi strategiyalara necə tətbiq oluna biləcəyini nümayiş etdirən maraqlı bir nümunədir.