"2016-cı ilin Aprel zəfərindən sonra ordumuzla bağlı bir neçə proqramlar hazırladım. Bu proqramlardan birində yaşadığım tükürpədici anları sizinlə bölüşmək istərdim. Aprel döyüşlərində iki ayağını itirmiş gənc zabitlərimizdən birinə protez ayaqlar taxılmışdı. Mən elə onunla xəstəxanada görüşdüm və müsahibə aldım. Müsahibədə ondan soruşdum ki, ayaqlarını necə itirib. O, mənə qəribə şəkildə baxdı və soruşdu: “Nə olub mənim ayaqlarıma?!.
Düzü, bu sualı gözləmirdim. Tutuldum və düşündüm ki, görəsən həqiqətənmi o, ayaqlarını itirdiyindən xəbərsizdir. Sonra söhbəti dəyişdim, müsahibəni tamamladıqdan sonra qulağına yaxınlaşıb soruşdum: “Nə üçün ayaqlarını necə itirdiyindən danışmadın? Mən istəyirdim ki, xalq sənin ayaqlarını vətən uğrunda itirdiyindən xəbərdar olsun!”
Zabitin cavabı qürurverici idi:
“Mən istəmədim ki, sizin verlişi izləyən ermənilər məni iki ayağımdan məhrum etdiklərini görüb, sevinsinlər. Mən elə bu protez ayaqlarla cəbhəyə qayıdacam, torpağımız uğrunda sonadək vuruşacam!”
Bu fikirləri AzTV Radiosunda “Ünvanınız Azərbaycandır” verilişinin aparıcısı, əməkdar jurnalist Mətanət Əzimova mənə müsahibəsində səsləndirib.
Bu gün, sözügedən müsahibəni yazarkən göz yaşlarına boğuldum və necə qəhrəman oğullarımız olduğunu düşündüm. O qəhrəmanlar ki, vətənimiz yolunda hər şeylərini itirməkdən çəkinmirlər, o qəhrəmanlar ki, vətənimiz yolunda sağlamlıqlarını itirsələr də üzülmürlər.
Bəs biz müqəddəs vətən torpağını hər şeydən uca tutan şəxsiyyətlərimizin, qeyrətli Qazilərimizin, veteranlarımızın qədrini nə qədər bilirik? Bu insanları nə qədər tanıyırıq, nə qədər sevirik? O şəxsiyyətlər ki, heç Hz. Hüseynin yanındakı 72 nəfərdən əksik deyillər, o oğullar ki, Bədr savaşında peyğəmbəri tək buraxmayan səhabələrdən az qəhrəmanlıq göstərməyiblər. Bəs nə üçün biz, xalq olaraq onları uca tutmuruq?
Burada məşhur türk şairi Mehmet Akif Ərsoyun Çanaqqala müahribəsində şəhid olan türk əsgərlərinə ithaf etdiyi şeirindən bir bəndi yazmadan keçə bilmərəm:
Ey bu torpaqlar üçün torpağa düşən əsgər!
Göydən əcdad enərək öpsə o pak alnı dəyər.
Nə böyüksən ki, qanın qurtarır tövhidi.
Bədrin Aslanları ancaq bu qədər şanlı idi.
Bəli, Bədrin, Kərbəlanın aslanları sağ olmasalar da, Qarabağın aslanları sağdır, diridir, Qazidir. Onlar sadəcə quru bir torpaq parçası uğrunda yox, bir xalqın taleyi, bir qadının örpəyi, bir məscidin azanı uğrunda vuruşublar və qazi olublar. Di gəl, gör ki, 40 gün tanımadığı adamlar üçün ehsan verən xalqımız Kərbəla şəhidlərindən heç də az qəhrəman olmayan mərd qazilərimizə hörməti, dəstəyi çox görür. Bəlkə də Qarabağımız hazırda elə bu səbəbdən azansız qalıb.
O azan üçün vuruşanları xalq necə qiymətləndirdi axı...
Politoloq və tədqiqatçı jurnalist: Nicat İSMAYILOV
