Bütün Misiri bürüyən küçə uşaqlarının sayının yüksələn xətt üzrə davamlı şəkildə artması dilənçilikdən tutmuş, içki və narkotik maddələrə qurşanmaqdan keçməklə son halda qətl törətmək kimi ən dəhşətli cinayətlər doğuran bir problemdir. Bu sahə ilə bağlı mütəxəssislər və məsul işçilər bütövlükdə bunun bütün cəmiyyət üçün çox təhlükəli olduğunu etiraf edirlər.
Küçə uşaqları hadisəsi və onların törətdikləri cinayətlər təkcə Misir cəmiyyətilə məhdudlaşmayan dünya miqyaslı bir problem olub bir çox ölkələri əhatə edir. Həm də bu uşaqların sayını Misirlə məhdudlaşdıra bilmərik, onlar istənilən cəmiyyət üçün bir problemdir. Küçə uşaqları bütün dünyanı təhlükə altına alan və sürətlə yayılan “saatlı bomba” kimidirlər.
Bu hadisələrin həcmi və xarakteri barədə hesabatlar göstərir ki, dövlətin, mülki cəmiyyətin və xeyriyyə təşkilatlarının bütün səylərinə baxmayaraq, bu uşaqlar hər şeydən məhrumdurlar, çox çətin şəraitdə yaşayırlar, öz əsas ehtiyaclarını ödəmək üçün halal qazanc və ruzi əldə edə bilmirlər, namuslu həyat yaşamırlar. Bu cür uşaqların sayı getdikcə artmaqdadır və bu artımı məhdudlaşdırmaq imkan xaricindədir. Bu cür uşaqların əksəriyyəti 4 yaşından yuxarı olur və yaşlı cinayətkarlar onlardan cinayət əməlləri törətmək üçün silah və alət kimi istifadə edir, məhkəmər isə azyaşlı olduqlarına görə bu uşaqlar barədə hökm verə bilmirlər.
Şübhəsiz ki, küçə uşaqlarına görə məsuliyyəti onların ailələri daşımalıdır - istər öz övladlarından imtina edən, istərsə də kasıb və imkansız olub gündəlik bir parça çörək və ya başqa xərcləri ödəmək üçün onları çölə atan ailələr olsun. Hər bir halda ailə uşağın evdən kənarda qalmasına, küçələrin onun üçün məskən olmasına səbəb olur. Deyə bilərik ki, bu uşaqlardan bəziləri öz ailələrindən məruz qaldıqları təzyiqə, kobud davranışa, zorakılığa, maddi vəziyyətin ağırlığına, düzgün olmayan tərbiyə və ya pis dostların təsiri altına düşdüklərinə görə qaçmışlar, bəziləri isə öz ailələrinin təhrikilə ruzi axtarışı üçün küçələrə axışmışlar, elələri də var ki, ailəni tərk edib sərgərdan dolaşaraq peşəkar cinayətkarların təsiri altına düşüb dilənməklə onların gəlir mənbəyinə çevrilirlər.
Bu uşaqların küçədə törətmiş olduqları cinayətlərə gəlincə, bunlar dilənmək, salfet satışı, işıqforlarda maşın şüşələrini silməklə başlayır, sonra isə onlardan bəziləri siqaretə, tiryək və başqa narkotik maddələrə, toksikomaniyaya qurşanırlar, həddi-buluğa çatanda aralarında ən tərbiyəsiz əməllərlə məşğul olurlar, böyük kiçiyə təcavüz edib onda özünə qarşı ikrah hissi oyadır. Bu kiçiksə böyüyəndə intiqam arzusu ilə yaşayır, özündən kiçiklərə təcavüz etməyə çalışır. Beləliklə, hamı bu qapalı dairəyə cəlb edilib orada dövr etmiş olur. Böyüdükcə bu adətlər onlarda daha çox vəhşi xarakter alır, onlar öz ailələrindən qaçan kiçik uşaqların axtarışına çıxır, bu uşaqlara bəslənən nifrət və qəzəb hissilə onları da bu dairəyə cəlb edirlər. Bununla bu cinayətkar dəstələr küçə və ümumiyyətlə cəmiyyət üçün bir təhlükə mənbəyinə çevrilir.
Daxili İşlər Nazirliyinin bu vəziyyətə son qoymaq məqsədilə bu uşaqları küçələrdən və səkilərdən yığışdırıb ailələrinə qaytarmaq və ya uşaq evlərində yerləşdirmək üçün respublika səviyyəsində gündəlik reydlər keçirməsinə baxmayaraq, bəzi uşaqlar öz ünvanları və ailələri barədə məlumatlar verməkdən imtina edib küçələrdə qalmağı üstün tuturlar. Bəziləri isə uşaq evinə yerləşdikdən və ya ailəyə qayıtdıqdan sonra belə yenidən oradan qaçırlar.
Təhlükəli olan həm də budur ki, indiki tərbiyyə müəssisələrinin əksəriyyəti bu cür pis tərbiyə sahibi olan uşaqları düzgün yola gətirməyə qadir deyil.
Əhməd Əl-Əzhəri
.jpeg)