Tarixin yaddaşında qalan xalqlar onu qorumağı bacaranlardır. Dövlətin konstitusiyası hüquqi bədənidirsə, ordusu onun canlı ruhudur. Hər bir əsgər, hər bir zabit, hərbi geyimin içindəki insan – bu ruhun daşıyıcısı, dövlətin vicdanıdır.
26 İyun – Silahlı Qüvvələr Günü sadəcə təqvimdə qeyd olunan bayram deyil. Bu gün – Azərbaycanın siyasi yetkinliyi, hərbi yaddaşı, tarixlə haqq-hesab çəkmə iradəsi və gələcəyə yönəlmiş strateji baxışıdır.
Azərbaycan Ordusunun rəsmi doğum tarixi 1918-ci ilin iyunudur. Amma bu tarixdən əvvəl də var idi o ordu – xalq yaddaşında, dastanlarda, köhnə qalaların divarlarında, Qafqaz dağlarının təpəsindəki sipərlərdə. Səfəvi süvarilərinin harayında, Qarabağ xanlığının sipərində, Çaldıranda, Gəncədə, Cavad xanın son nəfəsində...
Hər dövr öz ordusunu doğurur. Amma sual həmişə eynidir:
Ordu sadəcə savaşmaq üçünmü var? Yoxsa sülhü qorumaq üçünmü?
Bugünkü Azərbaycan Ordusu – təkcə torpağı deyil, həm də xalqın özünə inamını qoruyan institusiyadır.
44 Gün: Savaşdan çox, ədalətin icrası
2020-ci ilin payızında baş verənlər sadəcə döyüş deyildi. Bu – bir xalqın tarixlə söhbəti, şəhid qanı ilə yazılan son nöqtə, ədalətin qılıncla bərpa edilməsi idi.
Əsgər döyüş meydanında düşməni geri çəkdi, amma eyni zamanda bir sualın da cavabını verdi:
Ədalət nədir və onu kim təmin edir?
Hər şəhid – bir fəlsəfədir. Onlar danışmır, amma çox şey deyirlər. Əsgərin susqunluğunda vətənin harayı var.
Ordu – yalnız texnika və taktika deyil, həm də etikadır, əxlaqdır, haqqın qoruyucusudur.
Əsgərin çiynindəki yük: Təkcə silah deyil
Silahlı Qüvvələr – yalnız hərbi hissələr və texniki arsenal deyil. Bu qurum – bir ideologiyadır, içində milli kimlik, geopolitik məsuliyyət, sosial refleks və psixoloji dayanıqlıq olan bir sistemdir.
Azərbaycan əsgəri çiynində sadəcə silah daşımır. O, xəritədəki sərhədləri, anaların dualarını, körpələrin gələcəyini, şairlərin vətən sətirlərini daşıyır.
Onun addımı – xalqın iradəsidir. Onun baxışı – gələcəyin güzgüsüdür.
Dövlətin uzunömürlülüyü əsgərinin sədaqətində ölçülür.
Gələcəyin ordusu: Süni intellekt, amma insan qəlbi ilə
Dünya yeni müharibə texnologiyalarına, robotlaşmaya, süni intellektlə silahlanan gələcəyin ordularına hazırlaşır.
Amma... heç bir dron – bir əsgərin vicdanını, qorxusunu, cəsarətini, namus hissini əvəz edə bilməz.
Azərbaycan Ordusu – texnologiya ilə humanizmi, güc ilə məsuliyyəti, strateji planla milli mənəviyyatı birləşdirən ordu olmalıdır.
Gələcəyin ordusu – sadəcə güclü deyil, həm də əxlaqlı güc olmalıdır.
Dövlətin ürəyi səngərdə döyünür
26 İyun – sadəcə bayram yox, həm də sualdır:
Sən bu orduya nə qədər inanırsan? Və o, səni nə qədər qoruyur?
Silahlı Qüvvələr Günü – xalqın özünə “mən varam” deməsidir. Düşmənə xəbərdarlıq, dostlara inam, gələcək nəsillərə mirasdır.
Ordu – dövlətin sərhədlərini qoruyur, amma daha önəmlisi, millətin ruhunu yaşadır.
Unutmayaq:
Əsgərin ayağının tozu – dövlətin vicdanıdır.
Və vicdanı olan dövlət – dağılmır.
