Azərbaycan yazıçıları gənc yazarları oxuyurmu? Onların yaradıcıqları barəsində nə düşünürlər?

Ednews bu barədə yazıçıların fikirlərini öyrənib. Cavabları təqdim edirik:

Xalq yazıçısı Anar:

“Bu suala cavab verməyin yeri deyil. İndi heç kəsin adını çəkmək istəmirəm. Çünki birinin adını çəkib o birisinin adını çəkməsəm inciyərlər. İmza kimi də heç kimin adını deyə bilmərəm.

Xalq yazıçısı Elçin Əfəndiyev:

“Mirmehdi Ağaoğlunun, Ülviyyə Heydərovanın hekayələri xoşuma gəlir. Bu yaxınlarda Rəbiqə Nazimqızının “Çətirlərin qiyamı” adlı şeirlər kitabını mütaliə etdim. Müasir dövrdə bu az şeir kitablarından biri idi ki, mən onu axıra kimi maraqla oxudum. Elza Dəniz Nurun, Günay Ümidin də adlarını qeyd edərdim”.

Xalq şairi Nəriman Həsənzadə:

“Azərbaycanın gənc yazarları arasında imza deyəcəyim istedadlı müəlliflər çoxdur. Gənc yazarların hamısı mənimlə çox mehribandırlar. Ad çəkə bilməyəcəm, unutduqlarım olar, inciyərlər”.

Yazıçı Seyran Səxavət:

“Dövrümüzün qəlizliyinə və mürəkkəbliyinə baxmayaraq, Azərbaycan ədəbiyyatı çox möhtəşəm bir səviyyədə inkişaf edir. Sevdiyim şairlər də, yazıçılar da var. İçində cavanlardan da var. Xanım yazarlarımızdan elə imzalar var ki, dünya ədəbiyyatı səviyyəsindədirlər. Təranə Vahidin, İlhamə Nasirin adlarını çəkə bilərəm. Çox təssüf olsun ki, biz öz yazarlarımızı təbliğ edə bilmirik. Dünya miqyasında guya kimləri təbliğ edə bilmişik? Səməd Vurğunu, Füzulini, Nəsimini, Axundovu? Gənclərdən mübahisəli, qalmaqallı şəxsiyyət Kəramət Böyükçülü deyərdim. Yaradıcılığını sevirəm. Çox istedadlı müəllifdir. Təranə Turan, Arzu Nehrəmlinin adlarını qeyd edərdim. İndi hamısını xatırlamıram, amma gəncləri oxuyuram”.

Şair Rəşad Məcid

“Gənc yazarlardan narazı deyiləm. İndi çoxlu , istedadlı gənc nəsil yetişib. Vaxtaşırı münasibətimi bildirmişəm. Adları çəkib kimisə küsdürmək istəmirəm.

Sonuncu bəyəndiyim şair və nasirin adını çəksəm bəs edər. Sentyabrın 9-da, Şuşada, Natəvanın 190 illik tədbirində Rəşad Nağı Mustafanın şeirindən təsirləndim.

Təvəkgül Boysunarın hekayələri də fərqli və orijinaldır”.

Yazıçı Narıngül Nadir:

“Fəridə Zero, Ayxan Ayvaz, Həmid Piriyev, Rəşad Nağı Mustafa, Ramil Əhməd, Oğuz Ayvaz, Rəvan Cavid, Murad Muradov”.

Yazıçı Pərviz Cəbrayıl

“Düzünü desəm, vaxt məhdudiyyəti üzündən heç nə oxuya bilmirəm. Ümumiyyətlə ədəbiyyatdan uzağam. Arabir öz roman qeydlərimi edirəm. Tək-tük hekayələr oxuyuram qarşıma çıxanda. Onlardan da hansısa biri bu dəqiqə yadımda deyil. Hər birinə uğur arzulayıram. Əsas odur ki, nə qədər hələ entuziazm var, çoxlu oxuyub, çoxlu da yazsınlar”.

Yazıçı Azad Qaradərəli:

“Zaman-zaman üç cilddən ibarət "Renessans həsrəti" adlı esselər və müsahibələrdən ibarət kitablar yazıb çap etdirmişəm. O kitablardakı esselərin tən yarısı istedadlı gənclərə həsr olunub. Özü də onların bir çoxunu şəxsən tanımıram. Məsələn, son cilddə Qismət, Orxan Bahadırsoy, Günel Rəcəbin şeirləri, habelə Çexiyada yaşayan gənc rəssam Heyran Mustafazadənin rəsmləri və başqa gənclərin yaradıcılığından bəhs edən esselər yer alıb. Onu da deyim ki, təsisçisi və baş redaktoru olduğum "Yazı" dərgisinin də gənclərə vermişəm.

İndi hamını oxuya bilmirəm, sadəcə tanıdığım imzaları oxuyuram. Ən gənc imzalar var, məsələn Əlibala Əhmədov, Nadir Yalçın, Timuçin kimi gənclərin imzalarını görən kimi oxuyuram. Ən ləzzətlə oxuduğum Bahar Zamanının şeirləridir. Artıq özünü təsdiq etmiş gənclərin adını isə bilərəkdən çəkmədim.

Sevinirəm ki, hər beş ildən bir ədəbiyyatımızda yeni imzalar yetişir. Necə deyərlər, qan dəyişimi olur”.

Şair Rasim Qaraca:

“Son bir ayda Cavid Ramazanovun "Amanabənd" və Rəşad Səfərin "Keçilərin Nəğmələri" romanını oxumuşam, 2-cini bitirmək üzrəyəm. Hər iki yazarı birləşdirən bir cəhət var - hər ikisi ədəbiyyat sahəsində birinciliyə iddialıdır və yazmaq hər ikisi üçün vazkeçilməz məsələdir. İndiki halda məni maraqlandıran bu iddianın olmasıdır. Başqa gənc yazarlar da var, ədəbiyyata geriyə dönüşü olmayan bir istəklə gəlirlər. Bəzən necə çətin bir yola baş vurduqlarının fərqində olmadan. Çünki yaradıcılığın çiçəklənməsi üçün şəraitin olmadığı bir ölkədə yaşadıqlarının fərqində deyillər çox zaman. Lakin bu fanatik bağlılıq ədəbiyyatımızın və ya milli varlığımızın xilası üçün ən önəmli faktordur. Sonrakı inkişaf bunun üzərində qurulacaq. Əlinə qələm alıb yazan hər kəs mənə görə qiymətlidir, lakin öz azad ruhunu karyera məqsədlərinə satan yazıçı isə ədəbiyyatımızın ən böyük düşmənidir”.