Azərbaycan müxtəlif məzmunlu və müxtəlif dövrləri əhatə edən qiymətli əlyazma əsərlər ilə zəngin elm və mədəniyyət mənbələrinə sahib olan ölkələrdən biridir. Bu mühim mənbələrin araşdırılması bir çox tarixi hadisələrin, eləcə də mədəniyyət və elm sahələrinə dair uğurlu fəaliyyətlərin şəxs və əsərlərinin ortaya çıxmasına səbəb olur. Azərbaycan əlyazma kitabları mövzu və məzmun baxımından zəngin oldugu kimi, onların yazılma tarixi də qədimdir. Orta əsrlərdən başlıyaraq, Azərbaycanın ayrı ayrı bölgələrində əlyazma kitab sənəti ilə məşğul olan çox sayda katib, xəttat, müzəhhib, rəssam və cildçilər fəaliyyət göstərmişlər. Onlar saray kitabxanalarında, mədrəsələrdə , müxtəlif telim ocaqlarında, məscidlərdə və evlərdə əlyazma kitap hazırlamaqla məşğul olmuşlardır. Müasir dövrd Fizuli adına Əlyazmalar İnstitutunda ister Azərbaycan, istərsə də digər Şərq ölkələrinini mədəniyyət tarixinin öyrənilməsi üçün son dərəcə əhəmiyyətli əlyazmalar mühafizə edilir. Azərbaycan əsrlər boyu ərəb və farslarla sıx dini, edebi və mədəni əlaqələrinin sayəsinde təbii haldır ki, türk dilində olduğu kimi, bu xalqların dilində yazılmış əlyazma əsər nüsxələri mövcuddur . Hal-hazırda Füzuli adına Əlyazmalar İnstitutunda türk, ərəb və farsdilləri başda olmaqla tibb, fəlsəfə, ədəbiyyat, dilçilik, astronomiya, məntiq, tarix, çoğrafiya, riyaziyyat və İslam ilahiyyatına dair əsərlərin əlyazma və əski çap kitabları, Azərbaycanda yaşamış bəzi məşhur şəxslərinin arxiv sənədləri ilə birlikde 40 minə yaxın material qorunmaqdadır. Bu materialların arasında elmin müxtəlif sahələrində böyük xidmət göstərmiş bir sıra məşhur Qarabağlı alimlərin əlyazmaları da mövcuddur. Elm tarixində şərəfli yer tutan bu alimlərin əsərləri həm mətn olaraq, həm də tərtibatı baxımından dünya kitab xəzinəsinin gözəl nümunələridir. Biz tədqiqata Qarabağın eləcə də Azərbaycanın elm və mədəniyyətinin inkişafında özünəməxsus payı olan Mir Möhsün Nəvvabın əlyazmalarını və Natəvanın “Gül dəftərini” cəlb etmişik .
Mir Möhsün ibn Hacı Seyyid Əhməd Nəvvab Qarabaği Şuşa şəhərində 1833-cü ildə anadan olmuşdur. Təhsilini Şuşada alan Nəvvab türk, ərəb, fars dilləri ilə yanaşı riyaziyyat və O, həmçinin ədəbiyyat və müsiqi kimi sahələrdə də hərtərəfli biliyə yiyələnmişdir. Çoxşaxəli yaradıcılığa malik Nəvvab rəssam kimi ornamental divar rəsmləri də çəkmiş, gözəl xətlə yazdığı əlyazma əsər nüsxələrinin və şəxsi mətbəəsində daşbasma üsulu ilə çap etdiyi kitabların illüstrasiyalarını çəkmişdir. Çoxsaylı şeirlərin müəllifi olan Nəvvab, müxtəlif elm sahələrini əhatə edən türk və fars dillərində əsərlərdə yazmışdır. Bu əsərlərdən klassik Şərq musiqisi haqqında “Vüzuh əl-ərqam”, ədəbiyyata aid “Təzkireyi Nəvvab”, “Divani əşari türki” , “Kəşf əl- əl-həqiqeyi məsnəvi”, tarixə dair “Bəhr əl-həzən, “Tarixi rəzmi ermeni və müsəlman” və digər elmi ədəbi-bədii əsərlərin də müəllifidir. Mir Möhsün Nəvvab 1918-ci ildə Şuşa şəhərində vəfat etmişdir [ 2, s.18; 6, s. 192]. Nəvvabın həyat və yaradıcılığı haqqında bu qısa məlumatla kifayətlənərək, bildirmək istərdik ki, hal-hazırda onun əsərlərinin otuzdan çox əlyazma nüsxəsi Füzuli adına Əlyazmalar İnstitutunda saxlanılır. Biz bu nüsxələrdən avtoqraf olanların bir neçəsini misal göstərmək istəyirik. Belə ki, Nəvvabın “Divani-əşari-farsi” adlı fars dilində iki avtoqraf divan nüsxəsi mühafizə edilir. Əlyazmalara fars dilində qəzəl, rübai, Hafiz Şirazi və Sədi Şirazinin şeirlərinə yazılmış təxmislər daxil edilmişdir. 1898-ci ildə yazılmış nüsxədə Nəvvabın bəzi şairlərin şeirlərinə cavab olaraq yazdığı nümunələrdə vardır. Bu nüsxədə Nəvvab görkəmli Qarabağlı şəxsiyyətlərin (Uğurlu bəy Qarabağinin oğlu Rəhim bəy , İbrahim xan Cavanşirin nəvəsi Cəfərqulu xan ,Şeyxülislam Axund Əhməd və s.) vəfat tarixlərini qeyd etmişdir. Əlyazmalar İnstitutunda Nəvvabın Həzrət Hüseynə həsr olunmuş 12 mərsiyədən ibarət “Dəvazdəh bənd” adlı avtoqraf əsəri də mühafizə edilir. 1897-ci ildə fars dilində yazdığı əsər məcmuəyə (261b-265a) daxil edilmişir. Müəllif tərəfindən əsərin sərlövhəsi qızılı, yaşıl və göy rənglərdən istifadə edilərək yazılmışdır. Bu əsərin avtoqraf olmayan daha üç nüsxəsi institutda qorunmaqdadır.
Nəvvabın diqqət çəkən avtoqraflarından biri də “Kəşf əl-həqiqeyi-məsnəvi” adlı əsərinin üç nüsxəsidir. Üç cilddən ibarət olan bu əsərə fars dilində mənzumə və təmsillər şəklində nəsihətlər daxil edilmişdir. Nəsihətlər müxtəlif məzmunlu olub, atalar sözlərindən istifadə edərək cəhalət, hiyləgərlik, tənbəllik kimi pis əməllərdən uzaq durmağı və təhsil almagın xeyirlərindən bəhs edir. Əlyazmanın sonunda müəllif musiqiyə, xüsusilə də muğama dair maraqlı məlumatlar yazılmışdır. Hər üç nüsxədə müxtəlif rənglərlə çiçək motivləri ilə təzhiblənən sərlövhə tərtib edilmişdir. Nəvvab müəllif, katib olmaqla yanaşı, xatırladaq ki, həmçinin bəzi əlyazmalarda çəkilmiş miniatürlərin də rəssamıdır. Əlyazmanın birinin ilk səhifəsində Nəvvab rəngli bir kəpənək rəsmi çəkmişdir. Digər əlyazmada isə iki rəngli miniatür çəkilmişdir. Bu miniatürlər klassik miniatür boyakarlığından daha çox müharibə və ov səhnələrini təsvir edən frizlərini xatırladır. Üçüncü əlyazmada Qacar dövrünün rəssamlıq məktəbinə aid edilən iki rəngli miniatür çəkilmişdir. Nəvvabın klassik Azərbaycan muğamatına dair 1884-cü ildə yazdığı “Risaleyi vuzuh əl-ərqam” adlı risaləsinin yeganə avtoqraf nüsxəsi də Əlyazmalar İnstitutunda saxlanılır. Əsərdə musiqinin yaranma tarixi ilə yanaşı muğamatın güşə və şöbələri cədvəllərdə izah etmişdir. Fars dilində yazılmış nüsxənin mətni qırmızı mürəkkəblə çərçivəyə alınmışdır. Titul vərəqinin arxasında Nəvvabın dövrünün müctəhidi Fazil İravaniyə yazdığı məktubun məzmunu verilmişdir.
Dini məzmunlu əsərinə gəldikdə isə bu əsərlər həm fars və həm də türk dilində yazılmışdır. Bu əsərlərdən “Şəms əl-hidayə” adlı əsəri diqqət çəkir. Nüsxə müəllifin nəzarəti ilə 1887-ci ildə Şuşada Molla Əbdüləli Qaracadağı tərəfindən köçürülmüşdür. Əsərdə Nəvvab islam ilə xristyanlıq müqayisəli təhlilini vermişdir. Nəvvabın yaradıcılığında müəllifi olduğu əsərlərin avtoqraf nüsxələri arasında içində miniatürlər çəkilmiş və 1864-cü ildə fars dilində yazdığı “Bəhr əl-həzən və kənz əl-mühən” adlı iki hissəli əsəri gözəl nümunələrdən hesab edilir. Abidəni Nəvvab mətni böyük üstalıqla aralarını rəngarəng çiçək motivləri ilə bəzəyərək dörd sütünda yazılmışdır. Ortasında müəllifin və əsərin adı və tarixi yazılmış sərlövhə rəngli boyalarla çiçək motivləri ilə tərtib edilmişdir.Abidədə ayrı-ayrı kompozisiyada verilmiş Qacar dövrünün üslubuna aid edilən beş miniatür çəkilmişdir. Miniatürlərdə Kərbəlada baş vermiş müharibə səhnələri, İmam Hüseyn mücahidlərinin şücaətləri və s. təsvir olunmuşdur.
Əsərin eyni tərtibatlı “Kənz əl-muhən” ikinci hissəsində isə on iki imam haqqında qəsidələr, türk və fars dillərində yazılmış şeirlər daxil edilmişdir. Nəvvabın istər müəllif, istər rəssam və istərsə də cildiçi kimi hazırladığı bu abidə Azərbaycan kitab sənətini öyrənmək baxımından xüsusi əhəmiyyətə malikdir. Nəvvabın fars dilində yazdığı avtoqraf əsərlərindən həmçinin “Pendnamə”,”Ziya əl-ənvar”, “Nur əl-ənvar” əsərləri də Əlyazmalar İnstitutunda mühafizədədir.
Mir Möhsün Nəvvabın institutunda türkdilli əsərləri də saxlanılır. Onun türk dilində yazdığı avtoqraf əsərlədən biri “Təzkirə” olub, XIX əsr Azərbaycan şairlərinin həyat və yaradıcılığından bəhs edir. 1892-ci ildə yazdığı bu əsər üç hissədən ibarət olub, özündən əvvəl yaşamış məşhur şairlərdən, ikinci hissədə öz müasiri olan şairlərdən və son hissədə isə məşhur olmayan şairlədən bəhs edir. Nəvvabın türk dilində yazdığı əsərlərdən biri “Kifayət əl-ətfal” astrologiyadan bəhs edən əsər olub, 12 məqalədən ibarətdir. Əsərin üç avtoqraf nüsxəsi qorunmaqdadır. Hər üç nüsxə 1899-cu ildə yazılmışdır. Müəllif bu əsərdə rus, türk və fars dillərində ayların adlarından, günlərin saylarından, ulduzlardan və günün tutulmasından bəhs edir. Nəvvab bu nüsxələrdə günün tutulması səbəblərini və planetlərin vəziyyətinin izahlarını zərli və rəngli boyalarla vermişdir. 1906-cı ildə isə Nəvvabın türk dilində yazdığı “Tarixi-rəmzi şurişi taifeyi əramani ba müsəlmanani-Qafqaz” adlı avtoqraf əlyazma da institutda mühafizə edilir. 1b vərəqində sərlövhə qırmızı və yaşıl rənglərə tərtib edilmişdir.İlk iki vərəqdə mətn ikili qırmızı rəngli çərçivəyə alınmışdır.Əsər 1905-1906-cı illərdə baş vermiş erməni-müsəlman müharibələrinə həsr olunmuşdur. Mir Möhsün Nəvvab yuxarıda adı çəkilən bütün avtoqraf əsərlərini Şuşada yazmışdır.
Görkəmli Azərbaycan şairəsi, Qarabağ xanı Mehdiqulu xanın qızı Xurşidbanu Natəvan hicri 1248-ci (m.1832) ildə Şuşada anadan оlmuşdur. Natavan, sarayda ailənin yeganə övladı olduğu üçün «Dürri yeкta» (Təк inci), el arasında isə «Xan qızı» çağırmışlar. O, ərəb və fars dillərini öyrənmiş, klassik şeirin qayda-qanunlarını mənimsəmişdi. İlk vaxtlar onun "Xurşid" imzası ilə yazdığı şeirlərinin yalnız cüzi bir hissəsi bizə gəlib çatmışdır. Şairə sonralar özünə "Natəvan" təxəllüsünü götürərək, müxtəlif məzmunlu qəzəllər yazmışdır. Xurşidbanu Natəvan hicri 1315-ci (m.1897) ildə vəfat etmiş və Ağdamda "İmarət" adlanan ənənəvi xan məzarlığında dəfn olunmuşdur. Xurşidbanu Natavanın Əlyazmalar İnstitutunda şeir toplusu olan əlyazma ilə yanaşı “Gül dəftəri” (albomu) də mühafizə edilir. Natavan “Gül dəftəri”nə qısa həcmli şerilərlə yazmaqla bərabər dəniz mənzərəsi, evlər, ağaclar, güllər, çaylar, körpü və s. mənzərəli otuz iki ədəd qara rəngli sadə qələmlə rəsimlər də çəkmişdir. Bəzi şeirlər avtoqraf olsa da, katib tərəfindən yazılan şeirlər də az deyildir. 102b vərəqi rəngli akvarel boya ilə gül rəsimləri ilə haşıyəyə alınmışdır. Cildi kartona çəkilmiş güllü tikmədir. Natavanın əl işi olan tikmənin üstünə qara rəngli mürəkkəblə hicri 1304-cü (m.1886) il tarixi qoyulmuşdur.
Dosent Nailə Süleymanova