İslam aləmində belə bir inanc var ki, hər kim həyatını intiharla başa vursa, mömin olub-olmamasından asılı olmayaraq, onu əbədi cəhənnəm atəşi gözləyir, çünki o dindən çıxmış, kafir sayılır.
Bəs bu xürafatdır, yoxsa ilahi əmr?
Mövzu ilə bağlı Ednews-a açıqlamasında ilahiyyatçı Tural İrfan bildirdi ki, intihar edənin cəhənnəmlik olması haqda peyğəmbərdən hədislər nəql edilib. Allahın yaratdığı canı ancaq Allah ala bilər. Mömin heç zaman intihar etməz. Kimsə intihar edibsə demək imanı zəif olub, ya da axirətə inamı olmayıb:
“Şübhəsiz ki, intiharın növləri var. Əgər çıxılmaz vəziyyətə düşərsə, işgəncə qarşılığında düşmənə sir vermək ehtimalı yaranarsa, əgər intihar etməsə namusuna xələl gətiriləcəyi əminliyi olarsa belə İslam intiharı məqbul saymır və dözməyi, səbri əmr edir. Peyğəmbərin zamanında sinəsinə qaynar qayalar qoyulub səhrada inildəyən müsəlmanların heç biri intihar etməmişdi. Yalnız bir nəfər döyüşdən sonra yaraların acısına dözməyib biləyini yayın ucu ilə kəsib intihar etmişdi. O, şəxs, səhabə, mücahid olsa belə peyğəmbər onun haqqında mənfi fikirlər söyləyib cəhənnəm əhli olduğunu buyurdu. Ələlxüsus da özünü yandıraraq intihar etmək birbaşa Allaha üsyandır, acizlikdir. İslam acizliyi rədd edir, Allaha üsyanı küfr sayır”.
T.İrfan qeyd etdi ki, islama imanı olan şəxs yuxarıda sadalanan durumlardan birinə düşüb özündə olmayıb intihar edərsə, yaxud anlaqsız vəziyyətdə, ruhi - psixoloji gərginlik vəziyyətində bu hal baş verərsə üzrlü sayılar və kafir deyil:
“Sadəcə intihar edənin yasında iştirak etmək, təntənəli hesablar vermək məkruhdur, bəyənilmir. Çünki bu şəkildə ölümü təqdir yox, tənqid və baykot etmək lazımdır.
İntihar edən müsəlman kafir olmur, günahkar, yəni fasiq müsəlman olur. Yox, imanı və İslama etiqadı qeyri-müəyyən olan kəs intihar edirsə, demək Qurana qarşı gəlir, Allahın əmrlərinə qarşı çıxır.
Xalqımız arasında əvvəllər belə hallar olmayıb. Son zamanlar təəssüf ki, intiharlar artıb. Bunun qarşını almaq üçün ictimai qınaq olmalıdır. İnanları özünü öldürməyə həvəsləndirmək yox, bundan iyrəndirmək lazımdır. İntihar edən bir nəfərin meyit namazını heç bir molla qılmasa, ehsanına heç kəs getməsə, baykot olunsa başqa intihar etmək istəyənlər də bu əməldən çəkinər. Yoxsa intihar edəni elə uğurlayıb elə təqdim edirlər ki, adam az qalır özü də intihar edə. Belə olmaz. Dinimiz, əqidəmiz, ənənələrimiz var. Bir də ki, ölkəmizdə intihar ediləcək bir durum yoxdur. Elə çətin yaşamalı ölkələr, elə zülümlü yerlər var ki, oranın əhalisi gərək onda hamısı özünü öldürə. Lakin bir hətta Fələstində, Afrikada, Somalidə belə intihar edənlərin bu qədər olduğunu görmürük”.
Oğuz