Sovet İttifaqı MKİ-nin keçmiş zabiti Akif Həsənovun "Kəşfiyyatçının qeydləri" silsiləsindən növbəti yazını təqdim edirik:
Kərim Hüseynovla və ya "Dayday" deyə çağırdığımız hündürboy, qaməti əyilmiş, sakit yerişli və istehza ilə danışan adamın yaş fərqinə baxmayaraq, mənimlə dostluq münasibətləri var. O, tez-tez kabinetimə gəlir və keçmişi haqqında müxtəlif hekayələri danışır. Kərimi əvvəl qanunsuz kəşfiyyat üçün hazırlamışdılar, sonra bu baş tutmayanda onu qanuni kəşfiyyata daxil etdilər. Tez-tez belə olur ki, qanunsuz kəşfiyyatçı hazırlamaq üçün bir neçə il ərzində təlim keçirlər, sonra isə hansısa kiçik səbəblərə görə, bütün əziyyət hədər gedir.
Viktor Kaminskini qanunsuz kəşfiyyatçı kimi hazırladılar, lakin yoxlama zamanı gələcək təlimlərə mane olacaq gözlənilməz hadisə baş verdi. Verilən tapşırıqlarda başqa bir adda olan pasportla tanımadığın bir şəhərə getmək və uydurma bir hekayə qurub deyilən şəxslə görüşmək, əlaqələr qurmaq və lazımi məlumatları almaq tələb olunurdu. İşgüzar səfərlərdən birində, təlim proqramını başa çatdıraraq, yeni dostum, şəhərdə məşhur olan artisti müdafiə etmək üçün əli bıçaqlı şəxsi yerə yıxdım. O hərəkət etmirdi, sağ olub-olmadığın yoxlamaq üçün əyiləndə kürəyimə zərbə vurdu.
Bir neçə gün sonra Mərkəzi Xəstəxanada əməliyyat edildikdən ay yarım sonra Moskvaya qayıdıb. Belə bir zədədən sonra o qanuni kəşfiyyata köçürüldü və Ali məktəbi bitirdikdən sonra Bakıda işləməyə göndərildi.
Bir gün Kərim gələcəkdə Elçibəy kimi tanınacaq Əbülfəz Əliyevlə bağlı hadisəni danışdı.
Elçibəy həmin dövrdə açıq-aşkar anti-sovet mövqe tutan, hakimiyyəti sərt tənqid edən, o dövrdə fəaliyyəti qadağan edilmiş müsavatçılar barədə danışdı, bir sözlə ümumi qəbul edilmiş normalara əməl etmirdi və konkret desək, bu söhbətlər Cinayət Məcəlləsinə aparırdı.
Əməliyyatçılar ona fikir vermirdi, agentlikdən isə ona çox sərt mesajlar gəlirdi, xüsusilə kafedranın profesorlarından biri xüsusi canfəşanlıq göstərirdi. Başqa xoşniyyətli insanlar da vardı, hətta indi bəziləri Milli Məclisdədir, ancaq məlum səbəbdən onların adını çəkə bilmərəm.
KQB-nin sədri Krasilnikov Elçibəyi təcrid etmək üçün materialların qanuniləşdirməsini hazırlamağı tapşırdı. Lakin əməliyyatçılar onu, bu şəxsi içən adam olduğu, hər şeyi sərxoş halda dediyi və dediklərinə görə hesabat vermədiyi ilə bağlı rəsmi xəbərdarlıq etməyə razı saldılar. Krasilnikov razılaşdı, ehtimal ki, respublikada müxaliflərin artmasına qarşı olan birinci katib Heydər Əliyevlə münasibətləri pozmaq istəmədiyi üçün.
Xəbərdarlıqdan öncə, Kərim Elçibəylə çox yaxından əməkdaşlıq etdi və ona məsələnin çox ciddi olduğunu və onun taleyi və gələcəyinin bu görüşdən asılı olduğunu bildirdi.
"Sadəcə otur və danışma, razılıqla başını salla, bir söz demə, sonda təşəkkür edərsən və bunun bir də təkrarlanmayacağını söylə".
Hər şey razılaşdırıldığı kimi oldu. Elçibəy başını aşağı sallayaraq oturmuşdu və arada razılıqla başını yelləyirdi.
Krasilnikov sovet hakimiyyətinin üstünlüklərindən, sadə bir kəndli oğlan üçün açdığı perspektivlərdən, hansı uğurları əldə etdiyindən, xaricə işgüzar səfərindən danışdı və hər şey çox əla gedirdi ...
Amma Krasilnikovun Azərbaycanın Rusiyaya könüllü daxil olmasının ölkəyə əsl mədəniyyəti gətirdiyini söyləyənə qədər.
Əbülfəz qəfildən başladı və bəyan etdi: "Bizim ölkəmizdə Nizami və Füzuli yazıb-yaradan vaxtda, sizin xalq mal-qara ilə bir yerdə komada yaşayıb!"
Kərimin dili qurudu və Krasilnikovu elə bil elektrik cərəyanı vurdu: "Dərhal həbs edin və islaholunmaz anti-sovetçi kimi mühakimə edin".
Buna baxmayaraq, Heydər Əliyevin müdaxiləsi ittihamı maddəsini dəyişərək anti-sovet təşviqatından böhtana dəyişməyə kömək etdi və Əbülfəz ən azı 8 il əvəzinə çox qısa bir müddətə həbs edildi.
Kərim qeyd edib ki, bundan sonra Elçibəy Heydər Əliyevə həmişəlik minnətdar oldu ...
