Bu gün dünya elminin qeyri-səlis məntiq nəzəriyyəsi sahəsində nadir mütəxəssislərdən olan professor Rafiq Əliyevin 81 yaşı tamam olur. 1942-ci ilin bu günündə Ağdamda anadan olan, dünyanın bir çox ölkələrinin məhşur universitetlərində mühazirələr oxuyan, dərslikləri uzun müddətdir metodik vəsait kimi tədris edilən Rafiq Əliyev ad günü təəssüratlarını Ednews-la bölüşüb:
- Özünüzü necə hiss edirsiniz?
- Allaha şükür, şikayətimiz yoxdur. Türkiyədə baş verən zəlzələyə görə üzgünük. Türk qardaş-bacılarımızın düşdüyü vəziyyət ağırdır. Bundan savayı səhhətim yaxşıdır, işləyirəm. Azdan çoxdan elmlə məşğul oluram.
- Rafiq müəllim, öncə doğum gününüzü təbrik edirik. Hər bir oxucu üçün maraqlıdır. Rafiq Əliyev doğum gününü necə keçirir?
- Çox sağ olun. Rəhmətlik Lütfi Zadənin ad gününü təbrik edəndə deyərdi ki, bilmirəm, kədərlənim yoxsa sevinim. Deyirdim ki, niyə? Deyirdi ki, axı 1 il də ömürdən getdi. İndi onun sözü olmasın, bilmirəm, sevinim ya kədərlənim?! Hər halda ömürdü də, Allah bu ömrü verib bizə. Biz də ömrü yaşamalıyıq. Ömür plagiat deyil, özüməməxsus bir sirrdir. Ömür nə qədərdisə, lap neçə il olursa olsun, 50, 100, 120 il fərq etməz. Bütün zaman baxımından çox ani, kiçik bir hissəcikdir, gözə görünməyən. Nə qədər kiçik olsa da elə yaşamalısan ki, o kiçik anda bir iz qoya biləsən. İndi, bilmirəm, bunu 50 ildən sonra dəyə bilərlərmi? Bir izim qalsaydı özümü xoşbəxt hiss edərdim.
- Mütləq ki, sizin gördüyünüz işlər bu ölkə üçün, bu dünya üçün bir iz saxlayacaq. Ağdamın işğaldan azad edilməsi sizə necə təsir etdi? Gedə bildinizmi ora?
- Ağdama getdim. Gələndə də bir yazı yazdım. Ağdamı 30 ildən sonra belə görəcəyimi gözləmirdim. Orada ikili hiss yaşadım. Birinci ən gözəli idi. Çünki uzun ayrılıqdan sonra torpağımda idim. Bu söz sizə adi və sadə gəlməsin. 30 ildir həsrətlə gözlədiyim torpağıma, qibləgahım hesab etdiyim Ağdamıma qovuşdum. Ağdamı görəndə bütün xatriələrim zədələndi. Amma min şükür ki, torpaq azad oldu. Şəhər yenidən tikiləcək, yaranacaq, bərpa ediləcək, amma mənim xatirələrimdəki Ağdam olmayacaq. Ola bilər, ondan da yaxşı olsun. Müasirlik baxımından.
- 80 illik ömür... Bu ömrü 2 cümləyə sığdıra bilərsinizmi?
- İki cümləyə sığdırmaq mümkün deyil. Mənim dizimdə göy bir rəng var. Vaxtı ilə biz Ağdamda yaşayanda, hətta baxmayaraq atam İpək zavodunun direktoru idi. 90 manat maaş alırdı. Yay vaxtı kitab almağa pulumuz çatmazdı. O qədər dürüstlük, düzlük vardı... Üçüncü sinifdə oxuyanda barama saxlayardım. Tutun cır formasından yarpaqlar yığardıq, o qurd yeyib, sonra barama əmələ gətirərdi. Elə oldu ki, dəhrə getdi dizimə girdi. Bibim, (əmimin yoldaşına bibi deyə xitab edirik) siqaret külünü dizimə basdı. Sonra müalicə olundum, amma bu vaxta kimi o göy orda qalıb. O göy rəng mənim həyat marağımdır. Göy rəngə baxa-baxa yaşamışam. Yəni ki, düzgünlük, heç bir nəfsə qul olmayasan. Çalışdım ki, belə bir ömür yaşayım.
Söhbətləşdi: Oğuz Ayvaz
.jpg)
