Avropa Birliyinin Cənubi Qafqaz və Gürcüstan böhranı üzrə xüsusi nümayəndəsi Toivo Klaar sosial şəbəkə hesabında yazıb ki, Azərbaycan mediasında Ermənistana qarşı “təhdid” var. O iddia edib ki, Azərbaycan mətbuatında Ermənistana qarşı təhdidlər qəbuledilməzdir:

"Sərhədin delimitasiyası ilə bağlı həqiqi danışıqlara ehtiyac var və bütün ərazi mübahisələri sülh yolu ilə və razılaşdırılmış proses vasitəsilə həll edilməlidir".

Bu fikirlərə qarşı Ednews-a açıqlamasında politoloq Əlimusa İbrahimov bildirdi ki, Avropa Birliyinin Cənubi Qafqaz və Gürcüstan böhranı üzrə xüsusi nümayəndəsi Toivo Klaarın Azərbaycan mediasında Ermənistana qarşı “təhdid” var" deməsi, avropalı siyasətçinin yenə də ikili standartlara müraciət etməsi kimi qiymətləndirilə bilər: 

“Çünki mətbuatda təhdidin olması heç də dövlətin təhdid etməsi anlamına gəlməməlidir və Ermənistan mətbuatı Azərbaycana qarşı başdan ayağa təhdidlərlə doludur. Klaar həqiqətən Ermənistanla Azərbaycan arasında səmimi vasitəçi olsaydı Azərbaycanla Ermənistan mətbuatında bir-birinə qarşı mövcud olan təhdidlərin aradan qaldırılması barədə danışmalı idi. Və ya ən azından Ermənistan mətbuatına da işarə etməli idi. Avropalı siyasətçilər 30 ildən artıq müddət ərzində guya "balansı" qorumaq adı altında Ermənistanı işğalçı dövlət adlandırmırdı. İndi həmin balans Klaarın yadından çıxıb deyəsən. Yaxud Azərbaycanla münasibətdə bu balans yada düşmür. Bir neçə ay bundan qabaq Avropadan oloan Klaar tipli siyasətçilər bar-bar bağrırdılar ki, Ermənistan təhlükədədir və Azərbaycan ona qarşı hücum hazırlayır. Dırnaq arası proqnozlarının həyata keçmədiyini görən erməni təəssübkeşləri indi də mətbuatda olan təhdidlərdən söhbət açırlar. Onların əsil məqsədi əzabkeş erməni xalqının yazıq simasını diqqət mərkəzində saxlamaqdan ibarətdir. Digər tərəfdən Klaar bilməmiş deyil ki, mətbuat hər yerdə olduğu kimi Azərbaycanda da müstəqildir və öz istəklərinə uyğun təhlillər yazır”.

Politoloq qeyd etdi ki, onun "həqiqi danışıqlar" deyəndə nəyi nəzərdə tutduğunu müəyyən etməkdə çətinlik çəkirəm: 

“Deməli danışıqlar "qeyri-həqiqi" də olarmış. Bununla Toivo Klaar min bir əziyyətlə aparılan danışıqları şübhə altına alır. Bəlkə onun özünün vasitəçisi olduğu danışıqlar da qeyri-həqiqi və qeyri-səmimidir. Hər halda Klaara bu barədə sual ünvanlamaq maraqlı olardı”.

Oğuz