Türkiyə Superliqasında dünən keçirilən "Fənərbaxça" - "Qalatasaray" derbisi izlədiyim ən mənasız oyunlardan biri oldu. Türkiyə futbolunun ən vacib qarşılaşmalarından biri olan böyük derbidə futbol izləyə bilmədik. İlk yarım saatda top 20 dəfə ”auta” çıxdı, hakim Arda Kardeşler 16 dəfə “faul” üçün fit çaldı və tərəflər künc zərbəsi qazana bilmədi. Beləliklə, gərgin fiziki mübarizə, stress və məzmunsuz derbi izlədik. Qol gözləntisi sıfıra yaxın olsa da oyunda qapıya 1 dəqiq zərbə oldu, vəssalam.
Bu günkü derbi bir daha göstərdi ki, futbol tamamilə totalizatorun parçası olub. Təəssüf ki, kütlə bunu görə bilmir. Danışılmayan oyunlar məhəllərdə və həvəskar turnirlərdə keçirilənlərdir. Bir sözlə burjuaziya, kapitalizm futbolu əlimizdən alıb.
Ümumiyyətlə, modern futbol deyilən anlayış böyük qumar sektorların əlinə keçib. Artıq oyunçular əvvəlcədən məşq edilmiş matçın aktyorlarıdır.
Yadıma düşür, Almaniya bundesliqasında bir neçə hakim, futbol menecerləri həbs olundu. İtaliyada “Yuventus” klubu B divizionunadək gerilədi. Səbəb kimi oyun alqı-satqısı göstərilirdi. Bu cür hallar futbola, idmana ən böyük xəyanətdir.
Serb rejissor Emir Kustiritsanın "Maradona” filmi var. Maradonanı bəzi insanlar narkoman kimi tanıyırlar. Ancaq heç fikirləşibsiznizmi, böyük futbolçu niyə kokain çəkirdi? Argentinaya zəfər gətirmişdi. Maradona əzilmiş, yoxsul adamlara qələbə qazandırmışdı. Amerika çirkli əllərini bulaşdırmışdı o torpaqlara. Maradona əzilən adamların yanında oldu. Kubanı sevdi. Fidel Kastroyla görüşəndən sonra dedi ki, o kişiyə aşiq oldum: "Siyasətçilər seçkidə pulun, Kastro isə silahın hesabına qalib gəlib. Çünki onun xəyyaları var! Kubanı sevirəm!”
Fidel Kastronun, Çe Gevaranın ideyasını futbol meydançasında gerçəkləşdirdi. Meydanda inqilab elədi. FİFA da onunla baş-başa gəldi, FİFA prezidenti Yozef Blatterə oğru dedi. Bunlar Maradonanın vecinə deyildi. Futbola bulaşmış çirki təmizləməklə məşğul idi. Bütün bunlara dözə bilmədi, kokain onu sakitləşdirirdi. Amma kokain az qala ailəsini məhv edəcəkdi.
Bu filmə baxdıqdan sonra futbola nifrətim artdı. Gözümdə sevdiyim komandalar canlandı. Onların qələbələri, çempionluqları bir yalan imişmi? Yaşadığım həyəcan, sevinc hamısı böyük bir yalanmışmı?
İndi futbol haqqında xatirələrim yaddaşımda rəqs edərkən düşünürəm ki, burjuaziya öz kirli əlləri ilə futbolun həyacanını pula bulaşdırıb. Mənə elə gəlir uşaqlığımla bərabər saf, təmiz, unudulmaz futbol da həyatımdan çıxıb getdi...
Oğuz
