“Qərb”in geosiyasi anlayışı indi bulanıqlaşıb. Qərbin səsi - Avropa Birliyinin mövqeyi nə hesab edilməlidir? Ancaq bir neçə əsas ölkədə - Fransa, Almaniya, Hollandiya, Belçika, İspaniyada siyasi böhran və ya çıxılmaz vəziyyətdə olan hökumətlər var. Bəlkə Qərb NATO-dur? Orada əsas güc ABŞ-dır, amma Amerikada bu gün yarı ölü Bayden, sabah isə onun qatı düşməni Tramp hökm sürür”.
Bu sözləri rus politoloq Sergey Stankeviç Ednews-a açıqlamasında söyləyib. Onun fikrincə NATO daxilində dissident ölkələr var:
“Dissident, yaşadığı ölkədə siyasi baxışları rəsmi hakimiyyətin fikirlərindən radikal şəkildə fərqlənən qrup və ya birlik deməkdir. Yəni Macarıstan, Slovakiya, Türkiyə. Bəlkə G7 qrupunu dinləməlisiniz? Lakin bu, sadəcə, heç kimin heç nəyə qərar vermədiyi bir klubdur. Deməli, bu gün Qərbin heç bir böyük strategiyası yoxdur, hətta Qərbdəki işlərini başa düşəcək heç kim olmayan Cənubi Qafqaz üçün belə . Bu yaxınlarda Qafqaza səfər etmiş Dövlət Departamentinin nümayəndəsi Ceyms O'Brayen sanksiyaların monitorinqi və girov məsələləri üzrə ekspertdir. Qafqazla bağlı o, ancaq təyyarədə qısa məlumat oxuyub, heçnədən xəbəri yoxdur”.
Politoloq vurğulayır ki, Qərb siyasi dairələrinin məqsədləri Rusiya, İrana qarşı çıxmaq və Türkiyə-Azərbaycan tandemini cilovlamaqdır:
"Konstruktiv məqsədlər və ya böyük layihələr, ciddi investisiyalar yoxdur. Sadəcə olaraq, region dövlətləri üzərində nəzarət şəbəkəsi yaratmaq məqsədi ilə siyasi elita üzərində nəzarət üçün köhnə “böyük oyun”u oynayırlar. Bir müddət Gürcüstanın təsir alətinə çevrilməsi diqqət mərkəzində idi. Ona Avro-Atlantik inteqrasiyanın son dərəcə şübhəli perspektivi müqabilində xarici nəzarətə razılıq verməyi təklif etdilər. Bu sövdələşmə baş tutmadı və Gürcüstan artıq bir müddət inteqrasiya olunmayacaq. İndi İrəvanda hakimiyyətin getdikcə çətinləşən mövqeyindən, eləcə də baş nazir Nikol Paşinyanın şəxsi psixoloji xüsusiyyətlərindən istifadə edərək, Ermənistan üzərində dolayı nəzarətin qurulmasının yolları axtarılır. Bu plandan da heç nə çıxmayacaq. Fransa Ermənistanın “qərbləşməsinə” görə məsuliyyəti öz üzərinə götürməyə çalışdı, lakin iki ay ərzində iki ciddi seçki fiaskosu yaşayan onun iddialı prezidenti Makron ona uzaq, Qafqazla deyil, öz ölkəsi ilə məşğul olmalı olacaq”.
Politoloq son olaraq vurğulayır ki, Qərb Cənubi Qafqazda siyasət yürütməməlidir:
“Hazırda ekzotik “məskunlaşma” planları ilə istənilən qeyri-regional dövlətlərin Cənubi Qafqazın işlərinə hər hansı müdaxiləsi ancaq dağıdıcı ola bilər. Türk, fars və xristian sivilizasiyalarının mürəkkəb qarşılıqlı əlaqə tarixinə malik regionun bütün problemləri 3+3 qrupunda həll edilməlidir: Azərbaycan, Ermənistan və Gürcüstan/ Türkiyə, İran və Rusiya bu qədər”.
Xəyal Ramiz