Toy mərasimlərində bahalı libaslar, cürbəcür təamlar və maşın-maşın xonçalardan istifadə edilir. Bunlar Azərbaycan toylarının ayrılmaz hissəsidir. Bəs əlavə xərclərə ehtiyac varmı? 

Mövzu ilə bağlı Ednews-a açıqlamasında sosioliq Əhməd Qəşəmoğlu bildirdi ki, Azərbaycanda toyların israfçılıqla, dəb-dəbə ilə keçirilməsi heç də doğru, düzgün yanaşma deyil:

“İslam dinimizdə israfçılıq ən böyük qəbahət sayılan məsələdir. İndiki dünyada göstərilir ki, qənaətçillik daha çox mədənilikdir. Evimizə kimisə qonaq çağırsaq və qonaq çox olsa, 5-6 növ yemək bişiririk. Heç kim 50 cür yemək bişirmir. Yəni, istənilən toyu bir neçə cür yeməklə yola salmaq olar. Camaat o toya gəlməyib ki, qarınqululuq eləsin və ancaq yemək yesin. İnsanlar gəliblər ki, şənlənsinlər. Toyun fəlsəfəsini dəyişmək lazımdır. Biz elə etməliyik ki, toya gələnlər şənlənsin, xərcə düşməsin. Orta əmək haqqı 300 manat ətrafında olan insanları ayda 5 toya dəvət edəndə, bu insan məcburdu ki, cəmiyyətdə qara işlərlə məşğul olsun. Oğurluq eləsin, kimisə aldatsın, hansısa işdə rüşvət alsın. Beləliklə pul yığsın ki, axırda getsin toya pul salsın”. 

Ekspert hesab edir ki, bu cür hallar cəmiyyəti bayağılğıa və uçuruma sürükləyir:

“Toy sahibi isə yığılan pulu restoran sahibinə və müğənnilərə verir. Borclu qalmayanda isə sevinir. Ondan sonra isə 10-15 il siyahıda olanların toyuna gedib pulunu qaytarmalıdır. Axırda da belə bir gülünc vəziyyət ortaya çıxır. Bu, cəhalət içində doğan bir anlayışdır. İnsanlar indi belə bir psixologiya ilə yaşayırlar ki, kiminsə toyuna gedib pul yazmışam, gəlib pulumu qaytarsın. Televiziyalarda təbliğat getsin ki, toyu bu cür eləmək inkişaf əlaməti deyil, əksinə, gerilik əlamətidir. Meşşanlıq həmişə gerilik əlaməti olub, indiki vaxtda toylarımızı meşşancasına və dinsiz edirik. Dini, imanı olan, insani normaları əziz tutan adam belə toy etməz. Təəssüf ki, bizim xalq yamsılamağı çox sevir”.

Oğuz