Ednews Oğuz Ayvazın “13 yaşında ana olan qızın sirri” adlı yazısını təqdim edir.

Azərbaycanda eşitmədiyimiz hadisə qalmadı. Günü-gündən qan donduran, dəhşətli olayların şahidi oluruq. 13 yaşında bir uşaq ana olur... Qorxunc bir tablo canlanır gözlərimin önündə. Dünyaya gətirdiyi körpəni qucağında xəyal edirəm və reallıqda iki məsum uşağın mövcudluğunu görürəm. Bu qızcığaz qucağında gəlincik, oyuncaq tutmalı idi. Balaca çiyinlərində artıq oyuncaq, dəftər-qələm deyil, ağır travma daşıyacaq. Körpə bədəni ilə 9 ay bətnində daşıdığı əzab, ağrı, analıq hissi bəşəriyyət üçün damğadır artıq. Sosial yaralar qaysaq bağlamadan ciddi həlli tapılmalıdır. Tapılacaqmı? 13 yaşlı qızın yaddaşını necə siləcəyik?

Deyilənlərə görə, onu hamilə buraxan da 15 yaşlı uşaqdır. Hadisə ilə bağlı araşdırma aparılır. Qız ona təcavüz edildiyini deyir. Gözüm kəlləmə çıxır. Sözlərin aciz qaldığı, kimin günahkar olduğunu ayırd etmək mümükün olmur.

Necə və nə cür izah verəsən?

Hansı aspektdən, çərçivədən baxasan?

Bütün sualllar yetərsizdi, hadisəni geri qaytara bilmərik.

Azərbaycan ailələrində sevgi, qayğı çatışmır. Sevginin yanında savadsızlığı, cahilliyi də vurğulaya bilərəm. İntihar edən, zorlanan qızlarımızın cavabını heç kim vermir. Günlərlə stauslar yazılır, qınaq obyekti axtarılır və sonda unudulur. Bu cür hadisələr nəzarət altına götürülməli və ciddi qanunlar alınmalıdır.

Doğulduğum Gürcüstan zonasında da azərbaycanlılar qızları 13-14 yaşından ərə verirlər. Gələcək talelərini uşaq doğub böyütməklə keçirirlər. Rayonda olanda dəfələrlər qohumlarımla, kənd sakinləri ilə mübahisələrim olub. Nə qədər başa salmağa çalışsam da xeyri olmayıb.

Bir hadisə də danışım, heyrət edin. Azərbaycanın qədim kəndlərinin birində oğlanla qızı evləndiriblər. Bir-birini heç 1 həftə tanımayan yad cütlük düz 3 ildi evlidirlər. Üç il ərzində oğlan qıza heç əlini də vurmayıb. Qız qızlığında qalıb, aylarla gözləyib ki, əri ona yaxınlaşacaq, ona sevgi nəğmələri pıçıldayacaq. Qohumlar isə oğlanı mollaya, pirə, falçıya aparıblar ki, bəs oğlanımız “kişi” ola bilmir. Təsəvvür edin, bir qrup yığılıb erkəklə dişini tövləyə bağlayıblar və gözləyirlər ki, nə zaman bala verəcək. İnsan həyatını heyvani və idbar hisslərə çevirən bədbəxt adamlar nə zaman təfəkkürlərində inqilab edəcəklər?

Hər şey cəmiyyət və ailə modelləri ilə də bitmir. Uşaqlar erkən yaşlarında ağıllı telefonlarla tanış olurlar. Virtuallaşan, süniləşən insan münasibətləri uşaqlardan da yan keçmir. Onlar həyatın qaranlıq, iyrənc tərəflərini internet vasaitəsilə tanıyır və təsir altına düşürlər. Gördükləri seksual, aqressiv, qeyri-adi hərəkətləri ətrafındakı həmyaşıdlarına tətbiq edirlər.

Nənələrimizə qalsa deyərdilər, əşi bu hadisəni çox böyüdürsünüz, biz 12-13 yaşlarımızda 2 baş uşaq doğurduq. Hələ o uşaqlara baxa-baxa əkinə, işləməyə gedirdik.

Dünyada və ölkəmizdə qadınlar, qızlar kişilərdən fərqli olaraq ağır tale yaşayırlar. Onlara qoyulan qadağalar, təcavüzlər, cinayətlər səngimir.

Dünyanın ağır iqtisadi fonunda 13 yaşlı qızın qucağında görünən körpə toplum üçün, dünya üçün ləkədir. Artıq sürətli zaman bizə hər şeyi unutmağı, mənəvi dəyərləri məhv etməyi təbliğ edir.

Sözüm ən başda valideynlərədir.

Uşaqlarınızı başıboş buraxmayın!

Həyatlarını qaraltmağa imkan verməyin!

Sevgi verin, qayğı verin!

Əgər ailə kiçik bir cəmiyyətdirsə, cəmiyyəti cəmiyyət edən də ailələrdir. Hər şey evdən başlayır. Uşaqlarınıza düzgün örnək olun” Onları öyrədin, bədənlərini tanısınlar, olmazları bilsinlər. Uşaqlar bizim gələcəyimizdir deyib gələcəyə travmatik, əzab dolu insanlar yetişdirməyək.